دلنوشته هایی برای سمایی

بعد این همه کشمکش بالاخره تمام پست های وبلاگ رو از صفحه وبلاگ پاک کردم هیشکی نمی تونه درکم کنه که چه حالی دارم،هیشکی شاید من اصلا آدم خوبی واسه این دنیا نیستم  میگن زندگی همینه و پستی بلندی زیادی داره ولی واسه من که همش بد رقم زد به هرگی رو انداختم کمکم کنه ،نه گفتن بهم از عشقم گرفته تا صمیمی ترین دوستام و مهمترینش خدا این پست هایی که پاک کردم همشون خاطره هایی هستن که شاید از این وبلاگ حذف شده باشن ولی یه جایی تو قلب و ذهنم نگهشون خواهم داشت پاک کردن پست ها دلیل بر این نیست که دیگه نیام بنویسم ، فقط خواستم اسامی کسی تو وبلاگ دیگه نباشه جز خودمو خودت حالا این دنیا هرچقدر هم بخواد این وبلاگ نویس دلنوشته هایی برای سمایی...

دلم میخواهد بنشینی رو به رویمدرست رو به رویم و به فاصله ی کمتر از نیم متر!جوری که نفس هایت به صورتم اصابت کندهی تند تند با عصبانیت حرف بزنی ،هی با اخم غر بزنیمن هم با یک لبخند ابلهانه پلک بزنم و سرم را تکان بدهمموهایت را پشت گوشت بریزم،روی ابروهای درهمت دست بکشمآرام که شدی بگویم:ادامه بدهاخم که میکنی قلبم برایت تند تر میزند!راستش این دیوانه دعوای تو را به آشتی با بقیه ترجیح میدهد! دیشب آنقدر رویا بافتم،تا به موهایت رسیدم باز بافتم،بافتم،بافتم... تا فهمیدم، عجب تافته ی جدا بافته ای برایم شده ای... داشتی برایم حرف میزدی و من،با چشم هایم به موهایت شعر می بستم!تصویرت را در چشم هایم که دیدی گف دلنوشته هایی برای سمایی...

«من تَمامم پُر از این حالتـِ بی حوصلگیستـ...» اینکه ساعت سه نصف شب بیایی وبلاگ و پست بزاری یعنی اینکه حال بدی داری حال بد؟  آره حال بد،دلتنگی،کم آوردن،نداشتن همدم،تنهایی همه اینا رو بعلاوه خیلی حالت های دیگه ای که دارم رو می شه گفت حال بد دلم گرفته سمایی، از همه فراری ام،از خانواده ،از دوستام از همه و همه گوشی هامو خاموش میکنم که کسی بهم زنگ نزنه، نه اینکه ازشون بدم میاد ،نه وقتی زنگ بزنن حالمو بپرسن باید یا دروغکی بگم خوبم و یا بگم که حالم خوش نیست که اگه اینطوری بگم تو دلشون یا حتی رک به خودم میگن اه باز شروع کرد دروغ چرا صبح ها یواشکی گوشیو روشن میکنم پروفایلتو دید میزنم عکس و تعداد پست و ف دلنوشته هایی برای سمایی...